Duurzaamheid, vergroenen, klimaatadaptatie, biodiversiteit, je hoeft een krant maar open te slaan en je komt zeker één van deze termen tegen. We leven in een tijd waarin duurzaamheid bovenaan de agenda staat. Wel terecht natuurlijk want er is wel het een en ander aan de hand. Ik heb genoten van een heerlijke, warme, zonnige zomer, maar als ik de experts moet geloven komt die warme zomer wel ergens vandaan namelijk door de opwarming van de aarde. We moeten, daar heb je hem weer, verduurzamen om deze opwarming tegen te gaan. Ik denk dat bij het gros van de Leidenaren het kwartje wel gevallen is dat we zelf de schouders onder duurzaamheid moeten zetten om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen. En doen we dat massaal dan zijn we alsnog afhankelijk van reuzen als de VS, China, India en Rusland om het daadwerkelijk voor elkaar te krijgen.
Met mijn buren praat ik wel eens over duurzaamheid. Zonnepanelen, elektrische auto’s, het scheiden van afval, geen steen maar gras in de tuin, zonneboilers en warmte-koude pompen zijn voor hun wel bekend. Ze willen wel mee gaan in de vaart der volkeren die duurzaamheid heet, maar stellen zich vaak twee vragen: waar doe ik goed aan en kan ik het betalen? Terechte vragen volgens mij. Vragen die de politiek zouden moeten dwingen om daar eens over na te denken: duurzaamheid begrijpelijk en betaalbaar voor iedereen. Niet duurzaamheid met een hoofdletter D voor een stel duurzame fijnproevers.
Onlangs stond op de agenda van de Raadscommissie Werk en Inkomen een voorstel om het Biosciencepark (BSP) te verduurzamen. Met een bedrag van € 400.000,- zijn bedrijven, gemeente, natuurorganisaties en de universiteit tot een groslijst aan maatregelen gekomen om het BSP biodiverser te maken. Het is goed om te lezen dat de gemeentelijke overheid samen met de partners in het gebied tot een breed gedragen set maatregelen komt. Ik hoop wel dat deze maatregelen in de toekomst niet de ontwikkeling van de bedrijvigheid in de weg staat. Want je mag het in Leiden niet te hard roepen, maar het BSP is gewoon een bedrijventerrein. Sterker nog, het is een belangrijke kurk waarop de Leidse economie drijft.
Wat gaan we dan doen om het BSP biodiverser te maken? Nog los van het onvermijdelijke aanvullende ‘onderzoek’ dat gedaan moet worden voor ruim 50.000, gaan we onder meer een ijsvogelwand en vleermuisvriendelijke lantaarnpalen aanleggen. Heel sympathiek natuurlijk, maar dit is weer duurzaamheid met een hoofdletter D. Mijn buurman ben je hiermee kwijt. Vleermuisvriendelijke lantaarnpalen? Dat klinkt een beetje als het eekhoornviaduct over de Rijksstraatweg (N44) in Den Haag. Tienduizenden euro’s werden er besteed, maar slechts 1 eekhoorn maakte er in al die jaren gebruik van. Ijsvogelwanden en vleermuisvriendelijke lantaarnpalen, mij bent je ook een beetje kwijt. Plant bomen, zet struiken neer, doe iets met bloemrijke bermen of met begroeide oevers, verander je maairegime of introduceer meer groen in plaats van grijs. Dat werkt en is begrijpelijk, ook voor mij en mijn buurman.